مقالات

تصفیه فاضلاب و پساب در صنایع پتروشیمی دارای اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، از آنجا که  فاضلاب تولید شده در این صنعت شامل مواد شیمیایی و سموم قابل انتقال به آب و خاک است که می‌تواند برای محیط زیست و انسان‌ها خطرناک باشد. بنابراین، تصفیه فاضلاب در این صنعت اجباری و از الزامات سازمان محیط زیست است، لذا می بایست پس از فرآیندهای تصفیه و پاکسازی، به صورت امن و بهداشتی به محیط زیست بازگردد.

عموماً در صنایع پتروشیمی، با در نظر گرفتن نوع آلاینده های موجود در فاضلاب، تصفیه فاضلاب از طریق فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیکی صورت می­گیرد. در فرآیندهای تصفیه شیمیایی فاضلاب، مواد شیمیایی آلوده در فاضلاب با استفاده از ترکیباتی که به فاضلاب اضافه شده و با آلاینده ها واکنش میدهند از پساب حذف می شوند. در فرآیند بیولوژیکی هم با استفاده از باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها، مواد آلی موجود در فاضلاب تجزیه شده و به مواد مفید و غیر آلوده تبدیل می‌شوند.

با توجه به بزرگی پتروشیمی و حجم تولید و حجم فاضلاب، در تصفیه خانه به منظور تصفیه فاضلاب صنایع پتروشیمی، از تکنولوژی‌های مدرن و متنوعی استفاده می‌شود، از جمله تصفیه بیولوژیکی فاضلاب با فرآیند تصفیه فاضلاب لجن فعال، تصفیه فاضلاب با استفاده از فرآیند تصفیه شناور سازی، و تصفیه فاضلاب با استفاده از فرایند تصفیه شیمیایی به صورت توامان استفاده می شود.

هدف از تصفیه فاضلاب در صنایع پتروشیمی، به دست آوردن فاضلابی پاک و بدون آلاینده‌های خطرناک است که بتوان آن را به محیط زیست بازگرداند. با این کار، محیط زیست و انسان‌ها از آسیب‌های ناشی از فاضلاب آلوده و سموم حفظ می شوند. همچنین از پساب بدست آمده از خروجی تصفیه خانه می تواند در آبیاری فضاهای سبز کارخانه استفاده کرد.

صنعت مس به عنوان یکی از صنایع مهم و بزرگ جهان در بسیاری از بخش های اقتصادی و صنعتی، اهمیت ویژه‌ای دارد. مس یکی از ماده‌های معدنی با ارزش و گران قیمت است و در بازار جهانی به عنوان یکی از فلزات باارزش محسوب می‌شود. مس یکی از فلزات رسانا و بسیار مهم است که در صنعت برق و الکترونیک به صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. سیم و کابل های برق، مدارهای الکترونیکی و قطعات مختلف الکترونیکی از جمله محصولاتی هستند که از مس ساخته شده‌اند. از دیگر کاربردهای مهم مس در صنایع ساختمانی ست و به عنوان یکی از مهمترین عناصر در صنایع ساختمانی شناخته می‌شود. از آن برای ساخت لوله‌ها، مواد عایقی، پوشش های نوری و حرارتی و همچنین در تزئینات استفاده می‌شود. در صنعت خودرو نیز از مس برای ساخت قطعات مختلفی مانند رادیاتورها و قطعات داخلی خودرو استفاده می‌شود.

صنعت مس از نظر ایجاد اشتغال و تولید درآمد به عنوان یکی از صنایع پرسود و مهم در سطح جهان شناخته می‌شود. همچنین خروجی این صنعت به عنوان یکی مهمترین محصول صادراتی در نظر گرفته می شود.

صنعت مس به دلیل استفاده گسترده از مواد شیمیایی و فرآیندهای پیچیده، با چالش های زیست محیطی روبرو است. آلودگی هوا از بزرگترین چالش های این صنعت است. از جمله منابع آلودگی هوای صنایع مس می‌توان به ذرات معلق، گازهای سمی اکسید نیتروژن، گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن، گازهای دی اکسید گوگرد و مشتقات سولفوریک و ... اشاره کرد. از نظرات آلودگی منابع آبی، صنایع مس به دلیل تولید پساب‌های حاوی فلزات سنگین، مواد آلی و اسیدهای قوی می‌توانند باعث آلودگی آب شوند.

فعالیت صنایع چرم‌سازی اغلب به آلودگی محیط زیستی منجر شود. برخی از آلاینده‌های محیط زیستی در صنایع چرم‌سازی عبارتند از:
مواد شیمیایی استفاده شده در فرآیندهای تولید چرم که عبارتند از آنیلین، فرمالدهید، کروم سدیم سولفات و سایر مواد شیمیایی برای رنگ‌دهی، مرغوب‌کردن و نرم‌کردن چرم و می‌تواند به آلودگی هوا و آب منجر شود.
فاضلاب تولیدی از فرآیندهای شستشو، رنگ‌دهی و دیگ‌های نرم‌کننده می‌توانند منجر به تولید فاضلاب‌های حاوی رنگ‌ها، مواد شیمیایی و ذرات معلق شود که در صورت تخلیه بدون تصفیه، به آب‌های سطحی و زیرزمینی منجر به انتشار آلودگی در محیط زیست می‌شوند.
مواد زائد و جامدات معلق در فرآیندهای چرم‌سازی از دیگر الاینده های این صنعت هستند. ممکن است جامدات معلق و مواد زائد مانند پوست‌های ناخالص، مواد رنگزا، مواد دیگر معلق و ذرات جامد در آب واحد تولید چرم تولید شوند.
بوی ناشی از فرآیندهای تولید و فرآوری چرم از دیگر مشکلاتی است که این صنعت دارد. فرآیندهای چرم‌سازی ممکن است منجر به تولید بوی ناگوار و آلودگی هوا شود که می‌تواند به اختلال در کیفیت هوا و زندگی محلی منجر شود.
همچنین فرآیندهای تولید چرم ممکن است مصرف انرژی زیادی نیاز داشته باشد که باعث افزایش آلاینده‌های محیط زیستی ناشی از تولید انرژی می‌شود.